Bakır Çağı hayvan gravürleri üzerine yapılan yeni bir araştırmanın bulgularına göre, çocukların baykuş çizme becerisi son beş bin yılda pek gelişmemiş gibi görünüyor. Daha önce, bulunan eski baykuş görüntüleri ritüel eserler olarak yorumlanıyordu, ancak gravürlerin “çizgi film benzeri” doğası bunların aslında çocuklar tarafından ve çocuklar için yapılmış oyuncaklar olabileceğini öne sürüyor.
İber Yarımadası’ndaki Bakır Çağı mezarlarında baykuşları andıran birkaç bin oyulmuş arduvaz levha bulundu. Arkeologlar bu oymaların işlevini bir asırdan fazla bir süredir tartışırken, birçok bilim insanı bunların tanrıçaları temsil ettiği ve cenaze törenlerinde kullanıldığı fikrini destekledi.
Bununla birlikte, yeni bir çalışmanın yazarları, baykuş plakalarının bu kadar törensel bir değere sahip olamayacak kadar kolay göründüğüne işaret ederek bu teoriye meydan okuyor.
Örneğin, birçok antik cenaze objesinin altın, fildişi veya kaya kristali gibi pahalı malzemelerden veya uzak bölgelerden, bazen keşif alanından yüzlerce kilometre uzaktaki nadir kayalardan yapıldığına dikkat çekiyorlar. Buna karşılık, arduvaz İber yerleşim yerlerinde ve çevresinde kolayca bol miktarda bulunuyordu ve bu nedenle ücretli bir kalem olarak değerlendirilmedi.
Ayrıca arduvaz üzerine oymacılığın en deneyimsiz ustalar tarafından bile kolayca yapılabileceğini söylüyorlar. Eğitimsiz katılımcıların sadece birkaç saat içinde kayıtları kopyalayabildikleri önceki deneylere atıfta bulunarak, ” kayıt üretimi ve tasarımı basitti ve yüksek beceri veya yoğun emek gerektirmiyordu“Diyorlar. Dolayısıyla nesnelerin ilkel doğası, onların ustalar tarafından değil, araştırmacılar tarafından yaratıldığını düşündürüyor. çocuklar tarafından üretildiğinden şüphelenilmesine yol açtı . Arduvaz bolluğu ve kazımanın çok kolay olması, onu gençlerin çizim yapması için mükemmel bir araç haline getiriyor. ” İşlenmiş levhaların bazılarında çizgi film karakterine benzeyen bir baykuş görüyoruz. Sanki bir çocuk tarafından tasarlanmış gibi.” onlar söylüyor.
Teorilerini doğrulamak için, çalışmanın yazarları 100 tabak Bakır Çağı baykuşu topladılar ve “baykuşlarını” gece kuşlarının altı farklı özelliğini ne kadar düzgün bir şekilde temsil ettiklerine göre derecelendirdiler. Araştırmacılar düz bir yüz diski, gaga, desenli tüyler, iki göz, kanatlar ve tüy kesikleri aradılar.
Plakalardan bazıları tüm bu özellikleri net bir şekilde tasvir ederken, diğerleri baykuş benzeri görünümlerinde biraz daha esnekti. Bu, araştırmacıları, kuşların farklı yaşlardaki çocuklar tarafından çizilip çizilmediğini ve genç sanatçıların daha soyut görünen kuşlar üretip üretmediğini merak etmeye yöneltti.
Çünkü, 4 ila 13 yaş arası günümüz çocuklarıÇizimleri derecelendirmek için aynı baykuş derecelendirme sistemini kullanarak, çalışmanın yazarları tarafından tasarlanan 100 baykuş çiziminden oluşan ikinci bir set topladılar. çoğunlukla bu temel özelliklerin tümü.
Araştırmacılar, ” Yaşla birlikte gelen tasvirlerin baykuşunda bir ilerleme vardır ve daha büyük çocuklar tarafından eklenen baykuş karakterleri daha fazladır.diye yazar ve ekler: Bu, en azından kısmen, neden bu kadar çok plak türü olduğunu ve neden bazılarının baykuşları diğerlerinden daha fazla çağrıştırdığını açıklamaya yardımcı olabilir.”
Bulgularını özetleyen yazarlar, Baykuş oymaları bugün ilkokul öğrencilerinin yaptığı baykuşlara benzediği için gençler tarafından yapılmış olabilir.‘ belirtiyorlar.
Bu nedenle, plaketlerin muhtemelen “oyun etkinlikleri” sırasında kullanılmak üzere tasarlandığı ve bazı çocukların küme ritüellerine katılmanın bir yolu olarak baykuşlarını cenaze eşyası olarak sunmuş olabileceği sonucuna varıyorlar.
Araştırma Scientific Reports’ta yayımlandı…
